Op een rustige dag begaf ik mij op weg naar Enschede, een reis die zowel lang als verkwikkend was. Tijdens deze uitgestrekte ritten vond ik mijn innerlijke rust, omgeven door muziek, podcasts en diepe overpeinzingen. De expeditie, gericht op een project dat teruggaat naar de tragische vuurwerkramp van 25 jaar geleden, vormde het bijzondere doel van mijn reis.
De lange weg naar Enschede bood de gelegenheid voor diepgaande reflectie en introspectie. Tussen de kilometers door, omringd door de betoverende melodieën van muziek en inspirerende stemmen uit podcasts, vond ik een moment van stilte in de chaos van het dagelijkse leven.
De focus van deze tocht lag op een project dat de pijnlijke gebeurtenissen van een kwart eeuw geleden in de schijnwerpers zet. Het herdenken van de vuurwerkramp, met al zijn verwoestende impact, bracht een golf van emoties en herinneringen teweeg.
Terwijl ik terugblikte op de gebeurtenissen van toen, voelde ik een mix van verdriet en hoop. De herinneringen aan de tragedie werden verzacht door een glimp van hoop voor een betere toekomst, waar lessen uit het verleden ons pad zouden verlichten.