Het eeuwenoude ambacht van schoenmaker dreigt langzaam te verdwijnen uit Rotterdam, waar het ooit gebruikelijk was om op elke straathoek je schoenen te laten repareren. Een nostalgische klant uit de stad geeft aan het jammer te vinden dat deze traditie langzaam verloren gaat, terwijl hij een van de weinige blijft die nog regelmatig een beroep doet op de diensten van een schoenmaker.
Rutger Achterberg, een van de laatste schoenmakers in Rotterdam, benadrukt de drukte in zijn vak en de zeldzaamheid van bekwame vakmensen. Hij constateert dat veel jongeren geen interesse tonen in het ambacht, verleid door snelle verdiensten en gemak. Stef de Nijs, een doorgewinterde schoenmaker, getuigt van de veranderingen binnen het vakgebied door de jaren heen.
De opkomst van sneakers heeft ook impact op de schoenmakers. Achterberg spreekt over de onbekendheid bij velen dat schoenmakers ook sneakers kunnen herstellen. Hij benadrukt de investering in nieuwe technologie om aan deze vraag te voldoen. Desondanks geloven Achterberg en De Nijs in de veerkracht en relevantie van het vak, ondanks de afname van het aantal ambachtslieden.
Ondanks de uitdagingen blijft Achterberg positief en ziet zichzelf en zijn collega's als bewakers van kwaliteit en ambachtelijk vakmanschap. De Nijs noemt het een uitdaging om afgetrapte schoenen weer in perfecte staat terug te bezorgen aan de klant, en benadrukt daarmee de waarde en schoonheid van het schoenmakersambacht.